عید نیمه شعبان ولادت منجی عالم بشریت

 شعری بگویم از غم هجران که جان بسوخت

 انـدر   فراق    دلبـر   نا  مهربان   بسوخت

 من آنچه را  که  گویم  و خندم به ظاهر است

 رازی  درون  سینه  نهان، تا  نهان   بسوخت

 تنها  نه  من  ز غصه ی  تو گشته ام   نحیف

 خلقی  ز دوریت  به  زمین  و  زمان بسوخت

  آتش گرفت  جانم  از  این  عشق  جان گداز

 کز   انتظار  دیدن  رویت   جهان   بسوخت

 باور نـداری  ار سخنـم  خود  عیان  ببین

 چشم  و دل و  زبان و نهانم  ، عیان بسوخت

 مهدی  بیا  که  چشم  به  راهت  نشسته ام

 دل‌های  پاک  منتظران ،  بی گمان  بسوخت

 دانـم   چرا  که  رخ   ننمـایی  به  هر  کسی

 آن کس که دید روی تو  را ، شادمان بسوخت

 چه روزها که  به راهت نشسته ام بی تو

به زیر بار غمت دل شکسته ام بی تو چه عشق ها که به جانم چو ماه تابیدندولی به غیر تو من

دل نبسته ام بی توچه صبحدم که به یادت دعاکنان گفتم به رغم عهد کسان عهد بسته ام بی تو دلم رمیده ز خلق است و روزگارم تلخ ز هر چه غیر وجودت گسسته ام بی تو ز عشق روی تو داغی نشسته بر جانم بیا که دیگر از این داغ خسته ام بی تو مگر ز راه محبت به داد من برسی که من ز دام شیاطین نرسته ام بی تو ز دشمنان تو دیری است کرده ام دوری ز دوستی بدان دست شسته ام بی تو به انتظار تو تا کی نشینم از هجران به عید و شادی دل،کی خجسته‌ام بی تو سحر 24 ماه مبارک رمضان- ساعت 4:30
گریه امام زمان (عج الله تعالی فرجه) بر اسیری زینب (سلام الله علیها) حاج ملا سلطانعلی،که از جمله عابدان و زاهدان بود، می گوید:«در خواب به محضر مبارک امام زمان (ع) مشرف شدم،عرض ‍ کردم: مولای من! آنچه در زیارت ناحیه مقدسه ذکر شده است که :«فلانذبنک صباحا و مساء و الابکین عینک بدل الدموع دماء» صحیح است؟فرمود: آری! گفتم: آن مصیبتی که در سوگ آن، به جای اشک خون گریه می کنید، کدام است؟آن مصیبت علی اکبر است؟ فرمود: نه! اگر علی اکبر زنده بود، او هم در این مصیبت، خون گریه می کرد!گفتم: آیا مقصود مصیبت حضرت عباس (ع) است؟ فرمود: نه! بلکه آگر حضرت عباس هم در حیات بود،او نیز در این مصیبت خون گریه می کرد!پرسیدم: پس این کدام مصیبت است؟ فرمود:« مصیبت اسیری عمه ام زینب (س) است.»
سامرا شهر امام هادی است بهتر از هر منزل و هر وادی استسامـرا شهـر امام عسگری آن که دارد بر خلایق برتریسامـرا شهر امام انس و جان حجت حق مهدی صاحب زمان(عج)تا که سرداب مطهر باز شد غیبت حضرت از آن آغاز شـد

در عصر غیبت هم ولیّ , چون نایب مهدی بُودامروز "حکم رهبری" ، معیار حق و باطل است که این روز از روزهای خاص انتظار امام عصر (عج) یاشد.

یا فارس الحجاز ادرکنی - یا اباصالح المهدی (عج) چه سخت است از برايم اين دو گانه کـــه بيـــــنم مردمــان ، امّــا تو را نِهبه سویت یابن احمد هست راهی ؟! کـــه بهــــر دیدنـت گــــــردم روانه (۱) دلم تنگ است و فریادم بلند است ز ظـلـــــم دشمــــن و جـور زمـــانهز دوری تـو ای محبـوب عالـم بریـزد اشک چشـمـم دانـه دانـه دعـای نـدبـه ات در صبــح جمـعــه چـه زیبــا و قشـنـگ و عـارفـانـهتو ای محبوب دل ها کی می آیی کـه عمـــر مـن نبـاشـد جـاودانـه

السلام علیک یا مولا یا صاحب الزمان (عج)جز دعای فرجت زمزمه ای نیست مراغیر غوغای غمت همهمه ای نیست مرا ترسم از غفلت و اعمال بد خویشتن استورنه از خصم زبون واهمه ای نیست مرا

یقین دارم که روزی خواهی آمد اباصالـح نمیدانـم کجـایـی به رضـوی یا زمین ذی طُوایی ^۱ به خضـرایی و یا در جمکرانـی و یا در کـاظمیـن و سامـرایـی «یقین دارم که روزی خواهی آمد»^۲ تو را در آسمـان ها دیـده بودم به راه کهـکشان ها دیـده بودم در اوج بیکـران ها دیـده بودم دراعصـار و زمان ها دیـده بودم «یقین دارم که روزی خواهی آمد» تو خورشیـد بلنــد آسمـانـی چـراغ عـالـم افـروز جهـانـی تو خصـم ظـالمـان و کافـرانـی به هـم کوبنـده مستکبـرانـی «یقین دارم که روزی خواهی آمد» تو محبـوب دل اهـل زمیــنی شفــا بخـش قلـوب مؤمنینی امیــد و کعبـه مستضعفیــنی نگهـدارنده ایـن ســرزمینی «یقین دارم که روزی خواهی آمد» همه عالم پراز ظلم و ستم گشت پُراز بت ها و طاغوت و صنم گشت فساد و تیرگی،زشتی،عَلم گشت سراسر اعتیاد و دود و دَم گشت «یقین دارم که روزی خواهی آمد» بیا مهدی به ما یک دم نظـر کن شب تاریک ما را هم سحـر کن لباس رزم خود مولا به بـر کن ندای من« أنا المهدیت » سـرکن «یقین دارم که روزی خواهی آمد» تمام شیعـیان دائـم به یـادت دعـا گویان که تا بینـند شادت خـدا را کی دهد حکم جهـادت جهان را پر کنی از عـدل و دادت «یقین دارم که روزی خواهی آمد» بیـا و پرچـم ایمـان برافـــراز بسـاط ظالمـان از بن برانـداز به دشمن چون یل آدینـه برتاز شکـوه و فـرّ او در هم فرو سـاز «یقین دارم که روزی خواهی آمد» بیا مهـدی که من مشتاق رویت شبی عاکف شـوم در بزم کویت چو مهمـانی نشینـم روبرویت تمـام عـالمـی در جستجـویت «یقین دارم که روزی خواهی آمد» بیــا و حاجت ما را روا کـن تو درد دردمنـدان را دوا کـن ز جمـع مؤمنین دفـع بلا کـن قلوب عـاشقـانت باصفــا کـن «یقین دارم که روزی خواهی آمد»حقیر از عاشقان بی نشان است ولیکن عشق او در دل نهـان است ز درد او چه حاجت بر بیان است بیـا که عمـر او کی جـاودان است «یقین دارم که روزی خواهی آمد»

تو که دیر آمدی از ره ، دل من شور افتادعالم از غیبت روی تو چه مهجور افتادمژده دادند ظهورت که بسی نزدیک استز گنهکاری ما بوده اگر دور افتاداز علامات ظهورت خبری آمده استکه از آن در دل ما پرتوی از نور افتاد

با عطر کربلا و نجف ، بوی کاظمین بهر ظهور حضرت مهدی بگو حسین

ما نایب الزیاره ی یاران و دوستان ایام فاطمیه و سوگ دو عالمین

الهم عجل لولیک الفرج و العافیة و النصر . برای فرج حضرتش صلوات مسجد سهله ، اقامتگاه امام زمان (عج) در دوران ظهور

در دوران ظهور، امام عصر (عج) در مسجد سهله که ده ها هزار پیامبر در آن نماز گزارده اند، اقامت دارند. امام صادق (ع) به ابوبصیر فرمودند: "ای ابامحمد! گویا آمدن حضرت قائم (عج) به مسجد سهله را می بینم که همراه زن و فرزندان خود در آنجا اقامت می کنند."

ابوبصیر می گوید: عرض کردم: آیا مسجد سهله منزل ایشان خواهد بود؟ حضرت فرمودند: آری این مسجد منزل ادریس (ع) است و خداوند پیامبری مبعوث نکرده مگر آنکه در آنجا نماز خوانده است. هر کس در این مسجد بیتوته کند، مانند آن است که در چادر و خیمه پیامبر (ص) اقامت کرده است. (بحارالانوار، ج 52، ص 317)

روایات خواندنی در فضیلت مسجد سهله در ادامه مطلب ...